Dinsdag 11 November 2014
De plusactiviteit timmeren voor kleuters is een “Gouwe Ouwe”. Deze plusactiviteit is twaalf of dertien jaar geleden verzonnen door Tjeu van Bussel, toen zelf nog kleuter. Nadat de vraag door de leerkrachten van de Andreasschool, nu BS Pendula, was gesteld, wat een leuke activiteit voor kleuters zou kunnen zijn. Het feit dat deze activiteit het nog steeds goed doet bewijst het enthousiasme van de kinderen voor timmeren weer eens. En dan heb ik het over “echt” timmeren en niet over “hamertje tik”, wat overigens ook een erg leuk spelletje is.
Timmeren dus…… We beginnen daarom met het maken van een schilderij………..huh???????
Ik zal het uitleggen. Ik begin met het vertellen van een verhaaltje over De Wandelende Bladplakker en De Gestreepte Op Zun Koppe Bolspringer.

Twee vrienden die op zoek gaan naar de vacht van De Wandelende Bladplakker (rechts op de foto) Dan hoop ik dat de kinderen na het verhaaltje voldoende inspiratie hebben om een mooi schilderij te maken. Dit zijn de schilderijen van deze plus. Je ziet bossen en velden, waar de twee vrienden doorheen lopen, het verkeer wat ze tegen komen en tuinen en vlinders. Je ziet het huis en de moeder van De Gestreepte Op Zun Koppe Bolspringer en je ziet De Gestreepte Op Zun Koppe Bolspringer zelf op de schilderijen.
-
-
van Loek
-
-
van Jesse
-
-
van Thijme
-
-
van Sjors
-
-
van Jahraily
-
-
van Daan
-
-
van Lucie
-
-
van Marrit
-
-
van Hugo
-
-
van Che
-
-
van Laura
-
-
van Jaymanuël
De timmerkinderen hadden er nog meer gemaakt, maar dit zijn de schilderingen die zijn uitgekozen om ingelijst te worden. Het inlijsten gebeurt de volgende les, omdat in de eerste les niet genoeg tijd is om alle schilderingen te laten drogen. Sommige kinderen vinden het echt jammer dat er niet gelijk getimmerd gaat worden, maar ja, wil je een schilderij timmeren, dan zal er toch echt eerst geschilderd moeten worden.

Dan is het eindelijk zover: de spijkers staan op tafel, de schilderingen zijn op plankjes geplakt en ieder kind krijgt er 4 losse latjes bij. De hamers houd ik nog even achter. Dat is makkelijker uitleggen hoe er getimmerd moet worden. Anders gaat iedereen het gelijk zelf uitproberen en gaan mijn woorden verloren in de herrie.
We beginnen met een puzzeltje: leg de latjes op je schilderij zodat ze precies langs de randen van je plankje passen. Daarna leer ik de kinderen hoe ze de nerf moeten breken en hoe ze vervolgens in hetzelfde gleufje de spijker in het hout kunnen slaan. Dan moet je wel je latje precies langs het plankje leggen. Eindelijk worden dan de hamers uitgedeeld, waarop een van de kinderen vroeg: “Mogen we nu beginnen?”
Ja hoor, begin maar. Dan arriveert ook het kromme spijker monster in de klas en jammer genoeg ook het sla op je duim monster. Het is ook erg moeilijk hoor om dat kleine kopje van die spijker te raken en niet ernaast te slaan waar je vingers en je duim zitten. Alle begin is moeilijk en de timmerkinderen van groep 1-2-3 zijn stuk voor stuk dappere helden, die zich niets in de lure laten leggen door een paar van die huppeldepup monsters.
Als de schilderingen zijn ingelijst, gaan we oefenen om de spijkers recht in het hout te slaan. Hoe hou je de spijker vast en hoe sla je op het kopje zonder op je vingers te slaan. Anders gezegd: “Hoe maak je een beginnetje.” Langs de lijnen van het schilderij gaan we allemaal spijkertjes inslaan. Als ze vast zitten is het al goed. Ze hoeven niet helemaal het hout in. Het gaat vooral om de oefening van het beginnetje.
Tsja, dan heb je ook nog héél creatieve kinderen, die gaan uitproberen hoe het voelt als je, gelukkig deed hij het zachtjes, met de hamer tegen je hoofd stoot.

Gelukkig heb ik bij deze grote groep van 12 kinderen en heel goede hulp: Ilias uit groep 6. Anders had ik bovenstaande “creativiteit” zeker niet opgemerkt. Ilias had ook nog geschilderd de eerste les….
Heel snel, tussen het verf bijvullen en het geschilderde velletjes te drogen leggen en nieuwe, lege velletjes uitdelen door.