Maritée

Dinsdag 4 november 2014

De plusactiviteit solderen is van start gegaan. Een heel stel kinderen van de groepen 7 en 8 van BS Pendula hebben zich hiervoor ingeschreven. Helaas kunnen er maar tien kinderen meedoen, dus dan moet er geloot worden. Plus activiteiten zijn buitenschoolse activiteiten. Ze zijn een onderdeel van de Brede School Tilburg en de kinderen kunnen er gratis aan deelnemen. Ze worden na schooltijd gegeven en ze duren een uur. Gelukkig mogen de tien bofferd’s zes weken achter elkaar terug komen, dus in wezen krijgen ze zes uur de tijd om hun werkstuk te maken.

Je kunt zien dat de soldeerbouten nog niet aan zijn, want er valt nog niets te solderen. Het is erg moeilijk voor de kinderen om èn de techniek van het solderen te leren èn ook nog iets moois te maken, wat iets voorstelt. Ze komen dan namelijk handen tekort, want ze moeten de soldeerbout vasthouden, het soldeertin boven het te solderen werk houden, de bout precies richten op wat er gesoldeerd moet worden en dan ook nog eens zorgen dat ze niet hun vingers verbranden. Dus ga ik het dit jaar anders aanpakken. Vandaag zijn we begonnen met ijzerdraad knopen. Gewoon spontaan, in de wilde weg wikkelen en knopen en buigen. Niet nadenken, gewoon maar iets doen. Het hoeft niets te worden, als het maar 3-D wordt. Wordt het per ongeluk of expres toch iets, dan is het natuurlijk ook goed. Het gaat erom dat we een vorm krijgen met kruispunten en knooppunten. Want dat zijn de plekken waar gesoldeerd gaat worden. Op die manier kan de techniek van het solderen geleerd worden, want hoe meer kruispunten er zijn, hoe meer er geoefend kan worden. En om dat knoopsel toch een leuke look te geven worden er ook nog kralen, edelstenen en ander leuk decoratief materiaal aan toegevoegd. Ik ben benieuwd wat dat gaat worden…..

Sommige kinderen wilden nog teveel “iets” maken, maar wisten niet wat precies. Wat is het dan ontzettend moeilijk om die gedachten stop te zetten en “gewoon” (wat ook moeilijk is) iets te gaan doen. Grappig om te zien was dat de meiden minder moeite hadden met “gewoon” iets doen, dus intuïtiever te zijn, dan de jongens. Hoe zou dat nu toch komen?

Dinsdag 11 november 2014

Verder met de knoopsels. Het ging vandaag een stuk beter dan vorige week. Je kon merken dat ze al een stukje vertrouwder waren om met het ijzerdraad te werken.

Een tijdsbeeld

Nog niet zo heel erg ruimtelijk, maar wel leuk.

En dan kunnen we aan het echte werk beginnen, het solderen. Met vier héél grote oplet items:

1. Verbrand je niet aan het ijzeren gedeelte van de soldeerbout.
2. Leg de soldeerbout na gebruik op het houdertje terug, anders vliegt je krant in brand.
3. Let heel goed op dat je de soldeerbout niet op zijn voedingskabel legt, anders krijgen we kortsluiting.
4. Het ijzer wat je net hebt gesoldeerd is ook heel warm, dus verbrandt je daar ook niet aan.

Voor mijzelf ook altijd een heel spannend moment, als de stekkers in de haspels worden gestoken. Want geen groep is dezelfde. Deze groep is heel aandachtig, dus als ik ze maar vaak genoeg aan bovenstaande 4 aandachtspunten herinner, dan gaat het wel goed komen vermoed ik. Toch nog maar een tubetje brandzalf en pleisters meenemen voor de zekerheid. Ik ben gelukkig wat dat betreft niet zo bang aangelegd en ga er doorgaans van uit dat je kinderen heel goed kunt leren hoe ze moeten omgaan met gevaren. Bram had nog een heel goede opmerking, toen de eerste bouten het vet begonnen te verbranden en er rookwolken naar het plafond stegen: “Moet u niet aan Mijnheer Adri vragen of het brandalarm aan staat?” Heel goed Bram, daar had ik zelf helemaal niet bij stil gestaan. Maar gelukkig had het handvaardigheid lokaal waar wij zaten geen rookmelder. Anders had vast en zeker de brandweer op de stoep gestaan en had de school een pittige rekening moeten betalen, wegens loos alarm.