Zaterdag 15 november 2014
Ik was afgelopen donderdag wat eerder naar BS Pendula gegaan, om te kijken of de diverse groepen nog vorderingen hadden gemaakt met hun kunstwerken voor de Hangende Tuinen. Alle groepen waren lekker aan de arbeid geweest, alleen helaas voor mij zaten de meeste werkstukjes diep achterin het kastje van de kinderen weggeborgen. Dat was dus geen optie om al die laatjes te gaan openen. Bij groep 8 aangekomen was het een ander verhaal….. Van verre zag ik al een heleboel kriebelbeestjes op de vensterbank voor het raam zitten. Ze zaten daar van het zonnetje te genieten.
Een paar andere kriebelbeestjes heb ik voorzichtig op een wit vel papier gezet voor de foto..
Nu ik dit zit te schrijven begint het overal te kriebelen.
Donderdag 6 november 2014
De plusactiviteit (uit)vogelen is een gloednieuwe activiteit voor groep 4-5-6 van BS Pendula. In de activiteit, met als thema “vogels” worden diverse materialen en technieken verkent. Als eerste wordt de techniek “de collage” uitgeprobeerd. Met behulp van plaatjes uit tijdschriften die de vorm hebben van vogelonderdelen, zoals kop, buik, snavel, poten, etc. stellen de kinderen zelf een vogel samen. De plaatjes worden uitgeknipt en eerst neergelegd. Als we goed kunnen zien dat er een vogel is gemaakt, worden de plaatjes opgeplakt.
-
-
gezellige werksfeer
-
-
snavel uitknippen
-
-
half klaar
Voor iemand uit groep 4 is het best nog moeilijk om te vergeten wat op het plaatje staat en alleen naar de vorm van de afbeelding te kijken. Dus toen ik voorstelde om een rondje uit te knippen voor de buik van de vogel kreeg ik dit…..Wat een apart rondje is dis…..Heel goed gezien hoor!
De Adriaan van Disbuik vogel.
Ook waren er kinderen die zelf een vorm begonnen te knippen uit een stukje tekst, of zomaar lukraak over alle tekst en foto’s heen, zoals bij de vleugels van deze vogel…..
Evengoed een prachtig resultaat, net als deze twee vogels…..
In de volgende les gaan we de vogel collages inlijsten en daarna gaan we een vogel timmeren.
Donderdag 13 november 2014
Dinsdag 11 November 2014
De plusactiviteit timmeren voor kleuters is een “Gouwe Ouwe”. Deze plusactiviteit is twaalf of dertien jaar geleden verzonnen door Tjeu van Bussel, toen zelf nog kleuter. Nadat de vraag door de leerkrachten van de Andreasschool, nu BS Pendula, was gesteld, wat een leuke activiteit voor kleuters zou kunnen zijn. Het feit dat deze activiteit het nog steeds goed doet bewijst het enthousiasme van de kinderen voor timmeren weer eens. En dan heb ik het over “echt” timmeren en niet over “hamertje tik”, wat overigens ook een erg leuk spelletje is.
Timmeren dus…… We beginnen daarom met het maken van een schilderij………..huh???????
Ik zal het uitleggen. Ik begin met het vertellen van een verhaaltje over De Wandelende Bladplakker en De Gestreepte Op Zun Koppe Bolspringer.
Twee vrienden die op zoek gaan naar de vacht van De Wandelende Bladplakker (rechts op de foto) Dan hoop ik dat de kinderen na het verhaaltje voldoende inspiratie hebben om een mooi schilderij te maken. Dit zijn de schilderijen van deze plus. Je ziet bossen en velden, waar de twee vrienden doorheen lopen, het verkeer wat ze tegen komen en tuinen en vlinders. Je ziet het huis en de moeder van De Gestreepte Op Zun Koppe Bolspringer en je ziet De Gestreepte Op Zun Koppe Bolspringer zelf op de schilderijen.
-
-
van Loek
-
-
van Jesse
-
-
van Thijme
-
-
van Sjors
-
-
van Jahraily
-
-
van Daan
-
-
van Lucie
-
-
van Marrit
-
-
van Hugo
-
-
van Che
-
-
van Laura
-
-
van Jaymanuël
De timmerkinderen hadden er nog meer gemaakt, maar dit zijn de schilderingen die zijn uitgekozen om ingelijst te worden. Het inlijsten gebeurt de volgende les, omdat in de eerste les niet genoeg tijd is om alle schilderingen te laten drogen. Sommige kinderen vinden het echt jammer dat er niet gelijk getimmerd gaat worden, maar ja, wil je een schilderij timmeren, dan zal er toch echt eerst geschilderd moeten worden.
Dan is het eindelijk zover: de spijkers staan op tafel, de schilderingen zijn op plankjes geplakt en ieder kind krijgt er 4 losse latjes bij. De hamers houd ik nog even achter. Dat is makkelijker uitleggen hoe er getimmerd moet worden. Anders gaat iedereen het gelijk zelf uitproberen en gaan mijn woorden verloren in de herrie.
We beginnen met een puzzeltje: leg de latjes op je schilderij zodat ze precies langs de randen van je plankje passen. Daarna leer ik de kinderen hoe ze de nerf moeten breken en hoe ze vervolgens in hetzelfde gleufje de spijker in het hout kunnen slaan. Dan moet je wel je latje precies langs het plankje leggen. Eindelijk worden dan de hamers uitgedeeld, waarop een van de kinderen vroeg: “Mogen we nu beginnen?”
Ja hoor, begin maar. Dan arriveert ook het kromme spijker monster in de klas en jammer genoeg ook het sla op je duim monster. Het is ook erg moeilijk hoor om dat kleine kopje van die spijker te raken en niet ernaast te slaan waar je vingers en je duim zitten. Alle begin is moeilijk en de timmerkinderen van groep 1-2-3 zijn stuk voor stuk dappere helden, die zich niets in de lure laten leggen door een paar van die huppeldepup monsters.
Als de schilderingen zijn ingelijst, gaan we oefenen om de spijkers recht in het hout te slaan. Hoe hou je de spijker vast en hoe sla je op het kopje zonder op je vingers te slaan. Anders gezegd: “Hoe maak je een beginnetje.” Langs de lijnen van het schilderij gaan we allemaal spijkertjes inslaan. Als ze vast zitten is het al goed. Ze hoeven niet helemaal het hout in. Het gaat vooral om de oefening van het beginnetje.
Tsja, dan heb je ook nog héél creatieve kinderen, die gaan uitproberen hoe het voelt als je, gelukkig deed hij het zachtjes, met de hamer tegen je hoofd stoot.
Gelukkig heb ik bij deze grote groep van 12 kinderen en heel goede hulp: Ilias uit groep 6. Anders had ik bovenstaande “creativiteit” zeker niet opgemerkt. Ilias had ook nog geschilderd de eerste les….
Heel snel, tussen het verf bijvullen en het geschilderde velletjes te drogen leggen en nieuwe, lege velletjes uitdelen door.
Zaterdag 8 november 2014.
Wat is een tuin zonder vlinders? Die horen er wat mij betreft helemaal bij. Geen vlinders, geen tuin. Groep 4 maakt de vlinders voor de Hangende Tuinen van hun school, BS Pendula. Geïnspireerd door de vlinders van de Tilburgse kunstenaar Marc Mulders…….
-
-
Marc Mulders
-
-
Proefstukje vlinders, Damast geweven bij het Nederlands Textielmuseum, Tilburg.
-
-
Vlinders, geweven bij het Nederlands Textielmuseum, Tilburg.
-
-
Vlinders, geweven bij het Nederlands Textielmuseum, Tilburg.
-
-
Vlinder en bloem
-
-
Pauw
De kinderen van groep 4 waren het er allemaal over eens dat de mooie kleuren van de vlinders het meeste opvielen. De pauw vonden ze ook erg mooi, die had ik ook laten zien vanwege de mooie kleuren. De kinderen vonden het bijzonder dat je zo duidelijk kon zien dat het vlinders waren die Marc Mulders had geschilderd, omdat een vlinder in het echt of op een foto er heel anders uit zag….. en toch ook weer niet.
We gaan de vlinders voor de Hangende Tuinen maken van stof. Daarom had ik een heleboel fel gekleurde stofjes meegenomen, geïnspireerd door de kleuren uit de vlinders van Marc Mulders.
Om te beginnen werd er een tekening van een vlinder gemaakt. Dat was voor een enkeling nog een hele uitdaging. Daarna werd de vlinder uitgeknipt, want we hebben de vorm nodig als patroontje om de vlinder uit de stof te kunnen gaan knippen. Hoe doe je dat nou eigenlijk? Een patroontje gebruiken om het uit stof te knippen?
Je gaat met je patroontje naar Juffrouw Jennifer en naar mij. Je kiest een leuke kleur stof uit en dan knippen wij er een stukje van af, waar je vlinder ruim oppast. Dan ga je vervolgens je papieren patroon op de stof vast spelden…….
Dan moet je natuurlijk wel uitkijken dat je patroontje aan alle kanten op de stof ligt. Kijk die blauwe vlinder, die ligt kiele-kiele op het randje. En waar je ook op moet letten: dat je speld, die eerst in de stof is gegaan, er ook weer aan de bovenkant uitkomt. Anders zit het patroontje nog niet goed vast. Bij die groene vlinder zie ik nog een paar spelden buiten het patroon steken. Die moeten we in de volgende les een beetje terug duwen, anders knippen we in de spelden met het uitknippen van de vlinder langs de rand van het patroon. In spelden knippen is namelijk heel slecht voor de schaar, daar wordt hij bot van.
Wordt vervolgd.
Woensdag 5 november 2014
Om de Hangende Tuinen te ondersteunen, gebruiken de hoveniers touw. De Hoveniers van BS Pendula zitten allemaal in groep 7. Zij zijn druk bezig om de knoop technieken van Macramé aan te leren. Macramé deed ik vroeger heel veel, toen ik zelf ongeveer in groep 7 zat. Toen heette dat nog de 5-de klas. Dat is al zo’n 48 jaartjes geleden, dus was ik alle knopen zo ongeveer vergeten. Gelukkig vond ik op Pinterest een heleboel uitleg over verschillende knopen, en mijnheer Adri, de vaste leerkracht van groep 7 vond een instructiefilmpje op Youtube, wat we op het Smartbord hebben afgedraaid. Maar als je dan zelf aan de slag moet…….. moet eerst heel de klas verbouwd worden.
Tafels tegen elkaar, zodat daar de werkstukjes tussen kunnen worden vastgeklemd. Draden en stokjes uitdelen…. Hèhè, dan kunnen we eindelijk beginnen, met het opzetten van de draden op het stokje en het vastklemmen. En dan maar knopen.
De eerste les, vorige week woensdag, waren Mijnheer Adri, Juffrouw Thea en ik zo druk bezig, dat we helemaal vergeten waren om foto’s te maken. Dat heb ik dus vandaag gedaan, te beginnen met de herhaling van de instructies door mijnheer Adri. Die kan het echt heel duidelijk uitleggen, kijk maar over zijn schouder mee…..
 Daarna gingen de kinderen vrolijk aan de gang. Het verbouwen van de klas ging al een heel stuk vlotter.
Wat knap en dat na één les. Er waren ook kanjers die andere kinderen gingen helpen …..
En ik spotte er eentje die volgens mij handen te kort kwam…..
 Ze zouden vandaag ook extra draden en kralen gaan toevoegen. Morgen eens even gaan kijken hoe dat is geworden. Ik kan bijna niet wachten van nieuwsgierigheid!
Woensdag 5 November 2014
Groep 8 maakt de Kriebelbeestjes die je in de Hangende Tuinen kunt vinden.
Juffrouw Marloes geeft eerst een biologie les over de insecten. Daar leert groep 8 hoe een insect is opgebouwd. Dat is belangrijk te weten, want voor het Hangende Tuinen project bij mij in de les, gaan ze zelf en insect ontwerpen. Toeschouwers moeten later wel kunnen zien dat de werkstukjes die aan de lap van groep 8 hangen, insecten zijn. Dat ontwerpen doen we met behulp van de collage techniek.
Wat een creativiteit zit er in groep 8 en wat heeft juffrouw Marloes dat goed begeleid. Je ziet heel duidelijk koppen, lijven, poten, voelsprieten…. Maar wat zien die insecten er vreemd uit! Die insecten heb ik nog nooit gezien!!!!! De kinderen van groep 8 zijn echte ontwerpers, ze hebben allemaal nieuwe insecten ontworpen. Petje af hoor. Oh néé, ik hou mijn petje liever op met zoveel kriebelbeestjes in de buurt.
De volgende stap is om het ontwerp ruimtelijk te gaan uitwerken. Daar gebruiken we heel leuke, naturel kleurige, materialen voor. Dat plastic dopje is van de lijm en ligt tussen de natuurlijke materialen, omdat het zo niet kwijt raakt.
De verbindingen worden met alles-lijm, hout-lijm en touw gemaakt. En dan aan de slag……
Maar wat is het toch verschrikkelijk moeilijk om vanuit het platte vlak, ruimtelijk te gaan werken. Dan is het handig om op onderzoek uit te gaan en niet bang te zijn om verschillende dingen uit te proberen. Zo leren de kinderen het materiaal kennen en leren ze op een speelse manier te ontdekken wat de mogelijkheden ervan zijn en hoe ze tot een ruimtelijk werkje kunnen komen.
De Kriebelbeestjes beginnen zich te ontpoppen.
Wordt vervolgd.
Dinsdag 4 november 2014
De plusactiviteit solderen is van start gegaan. Een heel stel kinderen van de groepen 7 en 8 van BS Pendula hebben zich hiervoor ingeschreven. Helaas kunnen er maar tien kinderen meedoen, dus dan moet er geloot worden. Plus activiteiten zijn buitenschoolse activiteiten. Ze zijn een onderdeel van de Brede School Tilburg en de kinderen kunnen er gratis aan deelnemen. Ze worden na schooltijd gegeven en ze duren een uur. Gelukkig mogen de tien bofferd’s zes weken achter elkaar terug komen, dus in wezen krijgen ze zes uur de tijd om hun werkstuk te maken.
Je kunt zien dat de soldeerbouten nog niet aan zijn, want er valt nog niets te solderen. Het is erg moeilijk voor de kinderen om èn de techniek van het solderen te leren èn ook nog iets moois te maken, wat iets voorstelt. Ze komen dan namelijk handen tekort, want ze moeten de soldeerbout vasthouden, het soldeertin boven het te solderen werk houden, de bout precies richten op wat er gesoldeerd moet worden en dan ook nog eens zorgen dat ze niet hun vingers verbranden. Dus ga ik het dit jaar anders aanpakken. Vandaag zijn we begonnen met ijzerdraad knopen. Gewoon spontaan, in de wilde weg wikkelen en knopen en buigen. Niet nadenken, gewoon maar iets doen. Het hoeft niets te worden, als het maar 3-D wordt. Wordt het per ongeluk of expres toch iets, dan is het natuurlijk ook goed. Het gaat erom dat we een vorm krijgen met kruispunten en knooppunten. Want dat zijn de plekken waar gesoldeerd gaat worden. Op die manier kan de techniek van het solderen geleerd worden, want hoe meer kruispunten er zijn, hoe meer er geoefend kan worden. En om dat knoopsel toch een leuke look te geven worden er ook nog kralen, edelstenen en ander leuk decoratief materiaal aan toegevoegd. Ik ben benieuwd wat dat gaat worden…..
-
-
Dit is nou zo’n knoopsel, al aardig 3-D
-
-
Druk bezig
-
-
Nog een knoopsel, met een aanzet voor de derde dimensie
Sommige kinderen wilden nog teveel “iets” maken, maar wisten niet wat precies. Wat is het dan ontzettend moeilijk om die gedachten stop te zetten en “gewoon” (wat ook moeilijk is) iets te gaan doen. Grappig om te zien was dat de meiden minder moeite hadden met “gewoon” iets doen, dus intuïtiever te zijn, dan de jongens. Hoe zou dat nu toch komen?
Dinsdag 11 november 2014
Verder met de knoopsels. Het ging vandaag een stuk beter dan vorige week. Je kon merken dat ze al een stukje vertrouwder waren om met het ijzerdraad te werken.
 Een tijdsbeeld
Nog niet zo heel erg ruimtelijk, maar wel leuk.
En dan kunnen we aan het echte werk beginnen, het solderen. Met vier héél grote oplet items:
- Verbrand je niet aan het ijzeren gedeelte van de soldeerbout.
- Leg de soldeerbout na gebruik op het houdertje terug, anders vliegt je krant in brand.
- Let heel goed op dat je de soldeerbout niet op zijn voedingskabel legt, anders krijgen we kortsluiting.
- Het ijzer wat je net hebt gesoldeerd is ook heel warm, dus verbrandt je daar ook niet aan.
Voor mijzelf ook altijd een heel spannend moment, als de stekkers in de haspels worden gestoken. Want geen groep is dezelfde. Deze groep is heel aandachtig, dus als ik ze maar vaak genoeg aan bovenstaande 4 aandachtspunten herinner, dan gaat het wel goed komen vermoed ik. Toch nog maar een tubetje brandzalf en pleisters meenemen voor de zekerheid. Ik ben gelukkig wat dat betreft niet zo bang aangelegd en ga er doorgaans van uit dat je kinderen heel goed kunt leren hoe ze moeten omgaan met gevaren. Bram had nog een heel goede opmerking, toen de eerste bouten het vet begonnen te verbranden en er rookwolken naar het plafond stegen: “Moet u niet aan Mijnheer Adri vragen of het brandalarm aan staat?” Heel goed Bram, daar had ik zelf helemaal niet bij stil gestaan. Maar gelukkig had het handvaardigheid lokaal waar wij zaten geen rookmelder. Anders had vast en zeker de brandweer op de stoep gestaan en had de school een pittige rekening moeten betalen, wegens loos alarm.
Dinsdag 4 november 2014.
Per toeval liep ik vanmiddag een tussenlokaal binnen bij BS Pendula en wie waren daar bezig?…… Groep 5 met hun Vergeetvogels. Juffrouw Gerda had haar klas in drie groepjes verdeeld en de kinderen van een van die groepjes waren lekker bezig om Vergeetvogels te vormen van krantenpapier met schilders tape eromheen. Ik heb altijd de associatie van kleien met kranten, als ik de kinderen zo bezig zie om hun vogels de juiste vorm te geven.
“Héééééé,” riep ik verrast en blij. “Héééééé juffrouw Maritéééééé,” riepen de kinderen net zo verrast en net zo blij. Ik kon het niet nalaten om snel even wat foto’s te maken van het proces. Snel, omdat ik eigenlijk mijn spullen aan het bij elkaar zoeken was voor de plusactiviteit solderen, die zo zou beginnen.
-
-
Gezellige werksfeer op tafel
-
-
kijk het lijfje zit al aan de poten vast
 Deze gaat als een speer Wat een supervogels gaan dit worden…
Maandag 3 november 2014. Momenteel ben ik kind aan huis bij BS Pendula, waar ik het project “De Hangende Tuinen” begeleid. Het project betreft een doorlopende leerlijn, dwz dat de opdrachten die de kinderen maken zodanig zijn vorm gegeven, dat ieder jaar iets nieuws wordt bij geleerd. Dat kan zijn dat ze een nieuwe techniek leren, of dat ze leren met een niet zo voor de hand liggend materiaal te werken. Met een niet zo voor de hand liggend materiaal bedoel ik, dat het een materiaal is wat niet gebruikt wordt tijdens de handvaardigheid lessen binnen het lesprogramma van de school. De opdrachten zijn een aanvulling op de creatieve lessen die al binnen schools worden gegeven. De leerkrachten zijn heel enthousiast en hebben een groot aandeel in de begeleiding. Ik start de opdracht op, vervolgens gaat de leerkracht met zijn of haar groep ermee verder en een paar weken later kom ik nogmaals om de opdracht af te ronden. Het is een fantastisch project en ontzettend leuk om te doen.
Vandaag was groep 1 aan de beurt. Als je als kind in groep 1 zit, dan is alles nog allemaal heel nieuw. Sommige kinderen zijn net een week op school en anderen zitten er al bijna een jaar. Dat maakt dat de kinderen onderling erg verschillend zijn, als het gaat over hun vaardigheden. Zo zijn er kinderen bij die nog nooit hebben geschilderd en dus ook nog nooit een kwast in hun handen hebben gehad. Dus leer ik ze hoe ze de kwast vast moeten houden en dat ze het beste schilder resultaat hebben als ze met de haren van de kwast schilderen, i.p.v met het ijzer waar de haren in zijn vast geklonken. Dat laatste gebeurt vooral als de kwast als een mes wordt vastgehouden, waardoor de kwast bijna plat op het papier komt te liggen, i.p.v. loodrecht erop.
Schilderen dus, met als inspiratiebron de knipselschilderijen van Henri Matisse.
Op de linker foto zie je Henri Matisse aan het werk, knippend in de met kleur geprepareerde vellen papier. Op de rechter foto “De Slak”. Het spiraalsgewijs opgebouwde slakkenhuisje van geknipte vierkantjes en rechthoekjes met het groene vlakje in het midden als start van de spiraal en het grote liggende blauwe vlak als slak, die het huisje van gekleurde vierkantjes op zijn rug draagt. De slak is onze inspiratiebron voor de “droombloemen” voor de Hangende Tuinen.
Deze eerste les hebben we het schilderij gemaakt wat in de volgende les wordt gebruikt om knipsels mee te maken, waar de droombloemen mee worden gemaakt.
Je ziet dat er heel serieus en kei hard wordt gewerkt. En op 65 kinderen zitten er natuurlijk ook pareltjes tussen, zoals deze…..
Zonde om te verknippen. Na het schilderen nog een anderen techniek. Spatten op nat aquarel papier, met ecoline.
Ieder jaar opnieuw denk ik: “dit is de laatste keer dat ik met ecoline werk”. Omdat het zo’n zooi geeft met die natte vellen papier en dat gespat. Maar het jaar daarop ben ik alle ellende klaarblijkelijk al weer vergeten, want ik besluit toch weer gewoon met ecoline te werken. En bovendien: de kinderen vinden het zo leuk, al dat getover met vlekken. Als laatste een kers op deze erg lekkere taart…….
Prachtig toch?
Vrijdag 31 oktober. Ook in groep 5 en 6 begint het zaaigoed van de Hangende Tuinen te ontkiemen. GROEP 5 maakt VERGEETVOGELS, geïnspireerd door de vogels geschilderd door de kunstenaars van de Cobra groep.
Ze heten Vergeetvogels, omdat we een beetje gaan vergeten hoe een vogel er in het echt uitziet. We laten wel de kenmerken van een vogel zien, zoals zijn snavel, zijn vleugels, kop, staart en tweepootjes met teentjes, waardoor je weet dat een vogel een vogel is en geen paard. Maar voor de rest laten we onze fantasie de vrije loop en gaan we spontaan, net zoals de Cobra kunstenaars dat deden, vogels maken.
Om te beginnen maken we poten van geknoopt ijzerdraad. Die worden bekleed met stroken krantenpapier, waaromheen schilders tape wordt gewikkeld…..
Druk bezig met wikkelen en tapen.
 Tja mevrouw, u bent niet de enige die topsport levert. Zo’n stel vogelpoten fabrieken is ook topsport hoor.
GROEP 6 maakt VLIEGENDE MENSEN, geïnspireerd door de kunstwerken van de de Belgische kunstenaar Panamarenko…..
-
-
Panamarenko, Henri van Herwegen. 1940
-
-
Panamarenko -Pepto Bismo, 2002.
-
-
Panamarenko -Brazil, 2004.
-
-
Panamarenko -Baptopillo, 2005
Dat doen ze door op rietjes te weven. Hieronder zie je een foto van mijn voorbereidende werk. Een lekker werkje voor op de bank bij de TV. Draden door rietjes zuigen. Als je te hard zuigt vliegt de hele draad achter in je keelgat. Dat is niet zo leuk, want dat doet me kokhalzen.
In de klas krijgt ieder kind zijn eigen pakketje rietjes en die worden op een kaart vastgeplakt. Dan kiezen ze een kleur wol uit en knopen dat aan een van de buitenste rietjes, waarop het weven kan beginnen. Voor sommige kinderen nog niet zo eenvoudig, omdat ze, als ze verkeerd beginnen, de hele draad die net door de rietjes was geweven er weer uittrekken. Maar als ze dat eenmaal door hebben gaat het weven als een speer.
-
-
heel netjes
-
-
kijken hoe het wordt als je een erg dikke draad toevoegt
Dit is het weefkransje van groep 6. Ze kunnen het al aardig goed, als je bedenkt dat ze weven en praten tegelijk.
Wordt vervolgd.
|
